Onze U10A, de fiere leider, mocht voor deze laatste wedstrijd van het seizoen aantreden in het pittoreske Hoepertingen, tussen de fruitbloesems. Die hadden nog een eitje met ons te pellen na de 7-1 nederlaag op de Hei.
Geen studieronde deze keer: thuis- en uitploeg beginnen furieus aan de wedstrijd en dwingen allebei kleine kansjes af. Sean kan een paar keer aanleggen maar de verdediging kan blokkeren. Axl probeert de bal in de vlucht te nemen maar mikt net aan de andere kant van de paal. Ook Hoepertingen gaat ervoor, maar vindt steeds een attente doelman Juul op haar weg. Op het einde van het eerste kwart kan onze U10 eindelijk een hoekschop verzilveren: Quinn kopt op de lat en Axl werkt de rebound binnen: 0-1. Een al bij al verdiende voorsprong.
Coach Wouter voelt ook aan dat we te weinig combineren en raadt zijn spelers aan om ‘voetbal te spelen’. Het wordt duidelijk dat de Hand-in-Hand jongens alles gaan bovenhalen om ons net dat te beletten: ze blijven kort op de man spelen en potig verdedigen. We merken ook dat de lange ballen van de thuisdoelman vaak gevaarlijk zijn, maar Maxime staat pal op de drie. En toch slagen we er in om een paar keer gevaarlijk op doel te trappen, zoals Wannes en Maxime (net over) en Rune (op de keeper). Het tweede kwart is voor Hoepertingen, de 0-1 ruststand is gevleid.
Trainer Wouter maant aan tot rust maar bij het begin van het derde kwart zijn het vooral beide coaches die al hun enthousiasme op hun spelers overbrengen. De duels worden pittig, pittiger, pittigst. Hogerop gaat mee in het power-game van Hoepertingen en wordt stilletjes teruggedrongen, tot een perfecte hoekschop van Rune koud binnengekopt wordt door Maxime aan de tweede paal: 0-2. Hoepertingen kan het niet geloven maar schakelt een versnelling hoger en begint nu te beuken op onze verdediging: doelman Sean en het doelhout (tot tweemaal toe) houden de nul op het bord. De thuissupporters geloven hun ogen niet. Aan het einde van het derde kwart wordt Sean toch geklopt: 1-2 en de blauwen (Hoepertingen dus) hebben bloed geroken. Kunnen we dit over de streep trekken?
Het vierde kwart gaat de Hei op zoek naar de verlossende derde treffer maar op een uitbraak van Hoepertingen valt de gelijkmaker, een prachtig afstandsschot waar Sean geen verhaal op heeft: 2-2. Wouter schudt het hoofd. Maar zijn ploeg laat het hier niet bij en begint aan een eind-offensief: schoten van Quinn worden afgeblokt en Maxime en Rune raken de lat. Drie minuten in blessuretijd gebeurt het ondenkbare: Maxime legt aan van ver, de bal glijdt lekker door op het gladde veld en schuift naast een verraste keeper in doel: 2-3! Een groot Hasselts volksfeest barst los in Hoepertingen. Vandaag winnen we op strijd en die overwinningen smaken extra zoet.
Een dikke proficiat aan coach Wouter en zijn U10 team: Juul, Sean, Victor, Quinn, Wannes, Axl, Miel, Maxime, Neel en Rune.
